محدودیت منابع آب، تزاید جمعیت و تلاش در راستای حذف و یا ترمیم کشاورزی کم بازده و تعالی کشاورزی نوین، سبب شده است تا ارزش نهاده‌های تولید و جایگاه تحقیقات بهینه سازی مصرف آب، ترقی یابد.اختصاص مقدار بهینه آب آبیاری به عنوان عامل اصلی تولید محصول در کشاورزی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک که با کمبود منابع آب مواجهند یا در مناطقی که قیمت آب بسیار گران است اهمیت دارد.

آب عمده‌ترین عامل بازدارنده در زراعت آبی و دیم محسوب می‌شود و به دلیل بحران فزاینده کمیت و کیفیت منابع آبی انتخاب استراتژی‌های مناسب در بهینه سازی مصرف آب ضروری است.بهینه سازی مصرف آب، کم مصرف کردن نیست بلکه به موقع و به مقدار لازم مصرف کردن است. به طوری که استراتژی کم‌آبیاری در کشت آبی و روش آبیاری تکمیلی در کشت دیم برای این منظور ابداع شده است.