لعاب
پوشش‌های سرامیکی از لایه‌های نازک شیشه که سطح کاشی‌ها را می‌پوشانند. ساخته شده اند. این پوشش با پاشیدن محلول سوسپانسیون بدست آمده از خرد کردن قریب‌ها با آب و سایر ترکیبات مربوط. بر روی بدنه سرامیک که به صورت بیسکویت درآمده یا فقط خشک شده به کار برده می‌شود.
تعریفی که از لعاب و فریب توسط Emiliani در TECNOLOGIA DEI PROCESSI CERAMICI بیان شده است. به شرح زیر می‌باشد:
-فریب‌ها یا لعاب:
به پوشش‌های ترانسپارنت انواع کاشی با ظروف سرامیکی فاینس (تزئینی) لعاب خورده و نیز ارتن ور آهکی مربوط می‌شود. نوع خاصی از لعاب که (فریت ترانسپارنت) نامیده می‌شود. به صورت لایه‌های نازک برای تزیین رو لعابی به کار می‌رود تا به کاشی و ظروف سرامیکی تزنینی ماجولیکا، درخشندگی بیشتری بدهد.
لعاب‌ها: این اصطلاح به کلیه پوشش‌های بسیار اوپک، کدر (opaque) شیشه ای اطلاق می‌شود. نوع خاصی آن لعابی است که (ماجولیکا) نام دارد و به صورت لایه‌های نسبتا ضخیم بر روی بیسکویت Faenza به کار می‌رود تا به محصول نهایی، ظاهری سفید و درخشان بدهد. کدری لعاب با وارد کردن یک اوپک کننده سیلیکات زیرکونیم، اکسید قلع، اکسید تیتانیم به درون ترکیب، پخش و سرد کردن با ریختن داخل آب حاصل می‌شود.
مکانسیم تشکیل شیشه و فرمولاسیون
کلیه مواد شیشه ای، از ذوب انواع مختلف سازندگان گزارش شده در جدول 1 نتیجه می‌شوند:
- عوامل شیشه ساز -مواد کمک ذوب یا گداز آور(flues)
-اوپک کننده‌ها (opacifiers) – پایدار سازها و تثبیت کننده‌ها (stabilizers)
-عوامل تبدیل کننده شیشه به کریستال (Devitficants)
ایزوتوپی (isotropy) مهم ترین مشخصه و ویژگی شیشه‌ها است. در حالی که مواد جامدی که ساختار کریستالین دارند به مواد غیر ایزوتوپ (Anisotropic) معروفند. به این دلیل در ابتدا فرض می‌شد ک شیشه‌ها مواد بی شکل (آمورف) هستند تا اینکه بر اساس تحقیقاتی که توسط warren, Zachariasen انجام شد. مشخص شد که سیلیسیم دارای