سارا، دانشجوی سال سوم دانشکده در دو رشته علوم کامپیوتر و ریاضی بود. او به ویژه در مورد مردان هم سن سال خود نیز کمی خجالتی بود. اگرچه او می خواست قرارملاقات های بیشتری داشته باشد، او بسیار در مورد شخصیتی که خودش می بایست از دید مردان به نظر بیاید، نکته بین بود.او به این فکر می کرد که روش قرار گذاشتن به صورت اینترنتی به عنوان روش موثری برای پیدا کردن فرد مورد نظر خود برای داشتن رابطه باشد. او در یک سرویس خدمات قرارهای عشقی ثبت نام کرد و متوجه شده که اولین قدم پر کردن یک پرسشنامه شخصی طولانی می باشد. او به پرسش های زیادی در مورد علایق و موارد غیر از آن، عادات، خصوصیات و آنچه که دیگران نسبت به او فکر می کنند جواب داد. او همچنین به پرسش هایی همچون نوع اتومبیلی که دارد، سبک رانندگی اش پاسخ داد. بعد از این کار، سایت پروفایل شخص مردانی را که، بر اساس ادعای سایت برای او مناسب به نظر می رسیدند، نشان داد. کی از آن ها برای او جالب به نظر رسید، بنابراین او چندین ساعت با آن شخص به صورت چت آنلاین گذراند. سارا تصمیم گرفت تا چندین بار به او تلفن بزند. آن ها مشترکات زیادی داشتند و سارا گفتگو با این شخص را بسیار راحت می دید. سارا و آن شخص از گفتگو راضی بودند. بنابراین آن ها تصمیم گرفتند تا گام بعدی را برداشته و بصورت رودرو برای شام بنشینند. زمانی که آن ها برای قرار ملاقات توافق نمودند، سارا وقتی فهمید که آن ها در مجتمع آپارتمانی یکسانی زندگی می کنند و اینکه ان ها چندین بار قبلا یکدیگر را دیده اند ولی هرگز با یکدیگر صحبت نداشته اند، شگفت زده شد. اما این به صورت قرار اینترنتی بود، که از برنامه ای استفاده می شود که افراد را بر طبق به شخصیت شان با یکدیگر آشنا می کند تا یکدیگر را پیدا کنند. 

ص 2

خدمات دوست یابی اینترنتی زیادی وجود دارد و بسیاری از آن ها از افراد روانشناس مرتبط به شخصیت استفاده می کنند تا به این سایت ها کمک کنند کار خود را در شناساندن افراد نسبت به یکدیگر بهتر انجام دهند. برای مثال وب سایتی به نام eHarmony.com از پرسش نامه مربوط به شخصیت افراد با 480 سوال استفاده می کند. این سایت همچنین برای متقاضیان لیستی از عادات بد را نشان می دهد و از متقاضیان می خواهد تا مواردی را که آن ها واقعا نمی توانند در فردی که با او قرار ملاقات دارند،تحمل کنند، مشخص کنند. 

هیپنوتیزم دقیقاً چیست؟ هر چند تعاریف گوناگونی برای آن وجود دارد امّا انجمن روان‌شناسی آمریکا هیپنوتیزم را به عنوان «یک تعامل مشترک که در آن، شرکت‌کنندگان به تلقینات هیپنوتیزم کننده پاسخ می‌دهند» تعریف کرده است.  با وجودی که هیپنوتیزم بیشتر به خاطر کارهای عامه‌پسند، مثلاً درخواست انجام کارهای مضحک یا غیرمعمول از افراد، معروف و شناخته شده، امّا ثابت شده است که این روش دارای فواید درمانی و بهداشتی، به ویژه در کاهش درد و اضطراب می‌باشد. همچنین به نظر می‌رسد که هیپنوتیزم بتواند نشانه‌های بیماری زوال عقل  را کاهش دهد. 

هیپنوتیزم چگونه عمل می‌کند؟ 

هنگامی که واژه «هیپنوتیزم کننده» را می‌شنوید چه چیزی به ذهنتان می‌آید؟ این واژه در ذهن بسیاری از مردم، تصویر آدم خبیثی را که با تکان دادن نخ یک ساعت جیبی به شکل پاندول در جلوی چشمان فرد ساده‌دلی او را به خواب مصنوعی می‌برد، تداعی می‌کند.

به گفته جان کیلستروم، «هیپنوتیزم کننده، فرد دیگری را هیپنوتیزم نمی‌کند بلکه همانند نوعی مدرس یا راهنماست که وظیفه‌اش کمک به فرد برای هیپنوتیزم شدن است.» هر چند هیپنوتیزم غالباً به عنوان یک حالت خلسه شبیه به خواب توصیف گشته امّا بهتر است آن را حالت یا وضعیتی بدانیم که مشخصه‌اش توجه متمرکز، تلقین‌پذیری شدید و خیال‌پردازی فعال است. 

هیپنوتیزم چه تأثیراتی دارد؟ 

تجربه هیپنوتیزم از یک فرد به فرد دیگر می‌تواند بسیار متفاوت باشد. برخی از کسانی که هیپنوتیزم شده‌اند اظهار کرده‌اند که در حین آن، نوعی احساس رهایی، عدم وابستگی یا آرمش زیاد داشته‌اند، در حالی که برخی دیگر گفته‌اند که حس می‌کردند که اعمالشان خارج از اراده خودآگاه و هشیارشان صورت می‌گرفته است. بعضی افراد نیز ممکن است تحت هیپنوتیزم کاملاً هشیار باقی بمانند و حتی قادر به مکالمه با دیگران باشند.

آزمایش‌هایی که توسط ارنست هیلگارد صورت گرفته نشان داده است که چگونه هیپنوتیزم می‌تواند برای تغییر اساسی ادراک فرد مورد استفاده قرار گیرد. پس از این که به فرد هیپنوتیزم شده دستور داده شد که در بازویش احساس درد نکند، بازوی او درون آب یخ قرار داده شد. در حالی که افراد معمولی به خاطر دردی که حس می‌کردند پس از چند ثانیه بازویشان را از آب بیرون می‌آوردند، افراد هیپنوتیزم شده می‌توانستند بازویشان را تا چند دقیقه بدون احساس درد در آب نگاه دارند. 

غیر متمرکز کردن امور آموزشی یک پدیده جهانی می باشد. اما در یک مفهوم موارد پنهان آن بیش از موارد آشکار می باشد.این مورد اغلب شامل واگذاری حق انتخاب به مدارس محلی و سطح جامعه می باشد. اما دو مشکل بزرگ همچنان وجود دارد؛ ابتدا اینکه در تمام موارد، جنبه های کلیدی حق اختیار در سطوح مرکزی و منطقه ای باقی می مانند. در چنین مفهومی، غیر متمرکزسازی به عنوان یک نام بی مسمی می باشد. دوم اینکه زمانی که فرایند غیر غیر متمرکزسازی  واقع می گردد، معمولا اشاره ای به عناصر ساختاری اشاره دارد ( همانند شورای مبتنی بر محل)، بنابراین منجربه  از دست روفتن فعالیت ها و ظرفیت های روزمره منجر به بهبود فعالیت های مدارس می شود، می گردد. 

آن چه که ما را به سمت جلو سوق می دهد درک وسیع تری از این موضوع می باشد که، a) تحت چه شرایطی، مدیریت بر مبنای مدارس، بهترین نتیجه را ایجاد کرده و b) نقش های نسبی و روابط بین مدارس/جوامع و منطقه/مرکز چه می باشد.

مقاله موجود این سوالات را به صورت چهار موضوع مطرح می کند. در ابتدا اینکه ما به طور مختصر به بررسی تحقیقات منابع غربی برای تعیین این موضوع می پردازیم که چرا مدیریت مدارس (SBM) معمولا موفقیت آمیز نمی باشد. دوم ما به بررسی مقالات جدید که به باز کردن موارد مربوط به مدیریت مدارس ((SBM می پردازند، اشاره می کنیم تا شرایط و فرایندهایی را که SBM تحت آن کار می کند،تعیین کنیم . به طور قابل توجه این موارد شامل شرایط درونی مدارس و جوامع و زیرساخت های بیرونی می باشد. سوم، ما بررسی های اخیر را در ارتباط با تعیین شباهت ها و تفاوت ها در ارتباط با تحقیقات کشورهای غربی ادامه می دهیم. ما به طور خاص، به سومین بخش در ارتباط با پروژه هایی که نتایج مورد نظر را مد نظر قرار می دهند، توجه می کنیم. در بخش چهارم، ما کاربردهای استراتژیکی اصلی برای ایجاد توسعه مدارس، که نتایج آموزشی را مد نظر قرار می دهند، به طور خلاصه بیان می کنیم.