در این مقاله، روشهای ارزیابی مواد ادهزیو و آزمایشات بررسی عملکرد توام ماده ترمیمی- ادهزیو معرفی میشوند. در حال حاضر روس استاندارد برای ارزیابی ادهزیوها وجود ندارد. این موضوع مقایسه بین مطالعات را مشکل می سازد و سبب می شود در مقایسه بین ادهزیوها، رتبه بندی آنها بیش از مقدار عددی نتایج اهمیت داشته باشد. بررسی مطالعات آزمایشگاهی و مطالعات کلینیکی نشان میدهد همبستگی بین اندازه استحکام باند و یافته های کلینیکی به نوع آزمایش بستگی دارد. آنالیز کیفی واکنش ادهزیودندان و تعیین عمق نفوذ ماده ادهزیو در نشان دادن عملکرد سیستم ادهزیو کمک کننده اند، اما نمی توانند معیاری برای پیش بینی استحکام باند باشند. اندازه گیریهای غیرمستقیم یا ارزیابی واکنش ادهزیو تکامپوزیت (مانند نفوذ رنگ یا ارزیابی سلامت مارجینال) با کارآیی کلینیکی همبستگی ندارند و یا همبستگی آنها محدود است. سیستم های ادهزیو قبل از کاربرد کلینیکی، باید در شرایط آزمایشگاهی تست شوند و با یک ادهزیو استاندارد مقایسه شوند. برای پیش بینی بهتر کارآیی کلینیکی ادهزیو، نمونه ها باید قبل از آزمایش به مدت چند ماه در آب نگهداری شوند. 

‏کلید واژه ها: استحکام باند ، برشی ، کششی ، ریزکششی ، ریزنشت ، میکرولیکیج ، هیبرید لایر ، سیستم های ادهزیو ، مواد ترمیمی دندان ، تست های آزمایشگاهی بررسی خواص ادهزیو ها و کامپوزیت های دندانی ، دندانپزشکی ترمیمی PMID: 22139713

‏مقدمه: 

‏هر ساله سیستم های ادهزیو جدیدی به بازار عرضه می شود. در مورد بسیاری از این سیستم ها ادعا می شود کاربرد آنها به زمان کمتری نیاز دارد و یا ماده ضدباکتریایی افزوده شده طول عمر ترمیم را افزایش می دهد. از آنجا که سیستم های تک مرحله ای متعددی در بازار موجود است، سازندگان در رقابت ‏با یک دیگر تلاش می کنند محصولات با مزایای بیشتر از جمله محصولات سالم تر و با کاربرد ساده تر تولید کنند. ارقام فروش نشان میدهد دندانپزشکان بیشتر به سیستم های ساده علاقه دارند و لذا در سالهای اخیر استفاده از سیستم های چند مرحله ای کاهش و سیستم های ساده افزایش یافته است. 

‏این سوال مطرح است که کدام تست های آزمایشگامی میتوانند درباره توانایی ادهزیو در ایجاد باند طولانی مدت و جلوگیری از بد-رنگی مارجینال یا حساسیت دندانی اطلاعات بیشتری فراهم کنند.

اولین کاربرد الیپسومتری برای اندازه گیری پوشش های نازک پلی- و نانوکریستال به دهه ها پیش بر می گردد. مهمترین گام در مسیر تحقیقات الیپسومتری پوشش های نازک کامپوزیت، شناخت اولین الیپسومتری طیف نما در دهه 70 بوده است [3, 4, 8]، که امکان اندازه گیری نقش دی الکتریک را امکان پذیر ساخت، که جزء انگاری آن مستقیما در ارتباط با حساسیت وضعیت چگالی مشترک الکترونیک بوده که بستگی به تغییرات ساختار کریستال دارد. اولین مدل ها بر مبنای روش میانگین موثر با استفاده از عوامل سارنده توابع دی الکتریک [5] بوده، درحالیکه بخش حجیمی از موئلفه ها در ارتباط با ویژگی های کریستال با پوشش نازک می باشند. این روش بر مبنای نیرومندی اش، محبوب می باشد.

روش حد وسط موثر، توسط مجموعه ای از مدل های تحلیلی مختلف بر مبنای پارامتربندی تابع دی الکتریک، دنبال شد. این مدل ها امکان تعیین خصوصیات مواد را در مواردی می دهند که مواد نمی تواند به عنوان ترکیب همگنی از فازها با توابع دی الکتریک شناخته شده، مد نظر قرار گیرد. این مدل ها همچنین می تواند برای ذرات کوچکی که تاثیر اندازه را نشان می دهند ( و ساختار الکترونیکی اصلاح شده و تابع دی الکتریک) یعنی ذراتی که نمی توانند توسط برگشت های حجیم مدلسازی گردند، مورد استفاده قرار گیرد. 

علاوه بر خصوصیات نانوکریستال، روش الیپسومتری امکان توصیف خوصیات لایه های بیشتر همانند کیفیت رابط ( برای نمونه، سختی نانو در مرزهای لایه)، غیریکنواختی عرضی و عمودی یا ضخامت ساختارهای چندلایه را ایجاد می کند.

2. مبانی الییپسومتری

اگر نور پلاریزه (قطبی شده) بر روی کران دو وسیله بازتاب داده شود، حالت پلاریزه نور بازتاب داده شده به صورت مستتر (بیضی شکل)، مدوّر، یا خطی بوده که بستگی به ویژگی های نمونه دارد. در اکثر موارد نور بازتاب داده شده به صورت پلاریزه بیضی شکل می باشد، به همین خاطر است که این روش به نام الیپسومتری می باشد. الیپسومتری مستقیما به اندازه گیری تغییرات پلاریزاسیون که از طریق بازتاب ایجاد می گردد، می پردازد. یعنی نسبت بازتاب پیچیده به صورت زیر تعریف می گردد.

تامین آب شرب سالم و بهداشتی به لحاظ کمی و کیفی یکی از اهداف مهم شرکتهای آبفا و آبفار می باشد . مسلما هر گونه خدشه بر این موضوع می تواند برای مسئولان و متولیان امر به عنوان یک چالش و دغدغه به حساب آید . در این راستا هرگونه عوامل طبیعی که به صورت درجا یا نابرجا ایجاد اشکال در  سیستم تامین کمی و کیفی شرب گردد می توانند با حساسیت مورد بررسی قرار گیرد .وجود شرایط خاص  طبیعی  در برخی مناطق و آمیختگی آن با ویژگیهایی هیدرولوژیکی موجب تاثیرات منفی بروضعیت کمی و کیفی منابع آب شرب می شود که تشکیل برخی رسوب ها در مجاری شبکه ها ، لوله های جدار چاه ها و خطوط انتقال ، مخازن و شبکه های توزیع موجب گردیده که نه تنها از ابعاد کمی و شرایط هیدروشیمیایی منابع آب شرب دچار خلل و نقصان گردد بلکه عوارض جانبی دیگر نیز بر تاسیسات سیستم های تامین آب از جمله لوله های جدار و خطوط انتقال بر جای گذارد که از آن به عنوان خوردگی اولیه این تاسیسات یاد می گردد . این پژوهش سعی بر آن دارد ضمن بررسی نقش عوامل هیدروژئوشیمیایی موثر در تشکیل رسوبات داخل جدار لوله ها و خطوط انتقال و نقش اولیه آنها در امکان خوردگی تاسیسات این موضوع رادر 10 حلقه چاه مربوط به روستاهای جنوب شهرستان دماوند مورد بررسی و کنکاش قرار دهد تا بتوان از این رهگذر با شناخت این عوامل رسوبزا و خورنده راهکارهای مناسبی نسبت به کاهش اثرات خوردگی ورسوبگذاری اقدام نمود.

د - اهمیت و ضرورت انجام تحقیق (شامل اختلاف نظرها و خلاءهای تحقیقاتی موجود، میزان نیاز به موضوع، فواید احتمالی نظری و عملی آن و همچنین مواد، روش و یا فرآیند تحقیقی احتمالاً جدیدی که در این تحقیق مورد استفاده قرار می‏گیرد:

عدم درک و شناخت صحیح از عوامل رخداد و منشا تولید رسوب و خوردگی و ارتباط قطعی آن به عوامل ثانویه این شبهه را بوجود می آورد که روشهای معرفی شده و به کار گرفته شده جهت رفع کاهش رسوب دهی از کارایی لازم برخوردار نبوده و ارتباط هرگونه خوردگی را به عوامل ثانویه ای همچون وجود کلر ناشی از کلر زنی شبکه های آب غیر معقول خواهد بود . بنابراین با این پژوهش ضمن نقش و تاثیر عوامل درجا که همان عامل هیدروشیمیایی می باشد در تشکیل رسوب و خوردگی راهکارهای کاربردی منطبق بر شرایط مطروحه ارائه خواهد شد . در نهایت انتظار آن است که این پژوهش به یک روش مبنایی و استاندارد  جهت  تعیین میزان رسوبات و خوردگی های موجود در خطوط انتقال در لوله های جدار و خطوط انتقال شبکه تامین آب روستاهای جنوب شهرستان دماوند دست یابدو راهکارهای مناسبی  در رفع این معضل ارائه گردد . 

ریفرمینگ CO2 متان بر روی Ir/Ce0.9Gd0.1O2-x (Ir/CGO) بین دمای 600 و  oC‍800 و برای نسبتهای CH4/CO2 2 و 0.66 به منظور ارزیابی کاربرد بالقوه آن به عنوان یک ماده آند برای تبدیل مستقیم بیوگاز در دماهای متوسط در پیلهای سوختی اکسید جامد بررسی شده است. کاتالیزور یک فعالیت کاتالیزوری بالایی در مقایسه با پایه تنها و کاتالیزورهای بر پایه Ir دیگر از خود نشان میدهد. نسبتهای CH4/CO و دماهای بالا برای حصول بیشینه نسبت H2/CO  لازم می باشد که هرگز از یک تجاوز نمیکند. آزمایشات طولانی مدت انجام شده، پایداری عالی کاتالیزور را با زمان نشان دادند. تشکیل کربن کاملاً جلوگیری شد (در اکثر شرایط تجربی) یا در بیشتر شرایط بحرانی خیلی محدود بود (oC 800، CH4/CO2=2) .این کربن در طی آزمایشات TPO نسبت به اکسیژن به شدت واکنشپذیر بود.

کلیدواژه: متان، دی اکسید کربن، ریفرمینگ، ایریدیوم، ماده سیریا Gd، SOFC، بیوگاز

1-مقدمه: 

پیلهای سوختی اکسید جامد (SOFC) به عنوان یک فناوری پاک برای تولید برق از سوختهایی نظیر بیوگاز به طور جذابی ظاهر میشوند. برای عملیات صحیح پیل سوختی، متان، که ترکیب اصلی بیوگاز میباشد، باید به هیدروژن تبدیل شود، که سپس به صورت الکتروشیمیایی در آند اکسید شده و الکتریسیته ایجاد میکند. ریفرمینگ مستقیم متان بر روی آند به شدت مطلوب میباشد. در هنگامیکه بیوگاز عمدتاً شامل متان و دی اکسیدکربن میباشد، این هدف از طریق ریفرمینگ خشک به دست میآید. 

در احتراق با شعله، سرعت لایه ای شعله یک پارامتر مهم در توصیف احتراق متلاطم است. محاسبات با استفاده از یک مکانیزم جنبشی شیمیایی که اثر نسبت هم ارزی و دمای اولیه روی سرعت های شعله متان، اتیلن و پروپان را با هوا و در فشار اتمسفر مشخص می کند، انجام شده است. این نتایج با داده های موجود در منابع چک شده اند و سپس برای دماهای خیلی بالا که عموماً در جریان های گردابه ای مورد توجه هستند، برون یابی شده اند. رابطه ساده ای برای توصیف آنها در گستره 300k تا 1100k با حدود% 10 خطا برای اهداف مدل سازی توسعه یافته است. رقیق کردن سوخت با دی اکسید کربن در زمینه سوختهای ترکیبی، بیوگاز ها مورد توجه است بنابراین اثر آن نیز محاسبه شده است. مقایسه با رقیق کردن توسط نیتروژن نشان می دهد که   نقش یک گونه واکنش پذیر را بازی می کند.

مقدمه:

سرعت لایه ای شعله توسعه نیافته SL نه فقط برای شعله های لایه ای بلکه در مفاهیم شعله ور شدن احتراق متلاطم و خاموشی نیز با اهمیت است. بسیاری از محققین به طور تجربی سرعت شعله سوختهای معمول گازی، متان، پروپان و اتیلن با هوا در موقعی که واکنش ها در دمای اتاق شروع می شود را محاسبه کرده اند . داده های کمتری برای دماهای اولیه بیشتر، به خصوص سوختهای غیر- استوکیومتریک حتی برای سیستم های واقعی که معمولاً یک پیش گرم داخلی یا خارجی وجود دارد در دست است. به علاوه علاقه رو به افزایشی برای سوختهای ترکیبی یا بیوگازها وجود دارد، درجایی که متان به طور عمده به وسیله دی اکسید کربن رقیق می شود. اینکه تا چه اندازه این رقیق کننده خنثی است می تواند به وسیله رقیق کردن با نیتروژن تست شود. بنابراین چندین عامل در تولید یک بانک داده جامع و نامتناقض برای سوزاندن  CH4 در دمای بالا و رقیق کننده های CO2 و N2 وجود دارد.

حداقل در آزمایشگاه داده های مشابهی برای C2H4 و C3H8 قابل انتظار است. روش این مقاله محاسبه اختلاف SL با یک مدل شیمیایی جنبشی است، تطبیق شده با کد Wang  که در مقابل داده های تجربی تا جاییکه  وجود داشته اند چک شده اند.

اکسیدهای پروسکایتی LaNi1-xCoxO3 از طریق روش رزین سل- ژل سنتز شده و به عنوان پیش سازنده های کاتالیزوری در ریفرمینگ خشک متان به گازسنتز در شرایط دمایی 800-600 درجه سانتیگراد و فشار اتمسفریک به کار می رود. واکنش به صورت جریان پیوسته با استفاده از مخلوط متان و دی اکسیدکربن با نسبت 1 به 1 آزمایش میشود. جامدات توسط پراش اشعه ایکس(XRD)، اندازه گیری سطح رویه ویژه BET و احیاء برنامه ریزی شده دمایی(TPR) تعیین مشخصه میشود.

آنالیز XRD جامدات نشان داد که فازهای LaNiO3 و/یا LaCoO3 به عنوان پیک اصلی در جامدات وجود دارند که وابسته به درجه جایگزینی x میباشد. پیکهای شدیدتر و پارامترهای شبکه تشکیل محلولهای جامد Ni-Co را نشان میدهد. جامدات سنتز شده در طی آزمایشهای کاتالیزوری، احیاء شده و Nio، Coo  و La2O2CO3 به عنوان فازهای اصلی در طی واکنش تشکیل میشوند. این ترکیبات مسئول فعالیت بالای جامدات مقاوم در برابر تشکیل کربن هستند. درصدهای تبدیل تعادلی متان و دی اکسیدکربن به استثنای LaCoO3 که فعالیت ضعیفی از خود نشان میدهد، نزدیک به 100% می باشد.

کلیدواژه: روش رزین، محلول جامد (Ni, Co)، پروسکیت (Ni, Co)، ریفرمینگ خشک متان، تولید گاز ترکیبی، فعالیت کاتالیتی، رسوب کربن

1- مقدمه:

در آغاز هزاره سوم، گاز طبیعی به عنوان سوخت آینده مطرح شده است زیرا منابع اثبات شده ی قابل ملاحظهای در سرتاسر جهان و وابستگی شدیدی در برابر تقاضای رو به رشد نفت وجود دارد. شناخت این موقعیت علاقه رو به رشدی را در توسعه تکنولوژی های جدید برای تبدیل مؤثر گاز طبیعی به وجود می¬آورد.

ریفرمینگ خشک متان (معادله1)، گازسنتزی(CO+H2) با نسبت H2/CO≤1 تولید میکند که برای واکنشهای فیشر-تروپش مطلوب میباشد. همچنین این واکنش پخش این گازها را به محیط کاهش میدهد.

ریفرمینگ متان توسط دی اکسیدکربن بر روی کاتالیزور آهن، کبالت و نیکل قرار گرفته بر روی پایه CeO2 ، در فشار اتمسفری بررسی شده است. کاتالیزور نیکل بیشترین فعالیت را نشان داد و تبدیل تعادلی متان تحت شرایط دمایی K1123، g h/mol 1، و 1CH4/CH4= بدست آمده و ترکیب گازسنتز حاصله تقریباً 1H2/CO=  بود. رسوب کربن مشاهده نشد و فعالیت کاتالیزوری و گزینش¬پذیری گازسنتز به مدت 24 ساعت پایدار بود. تحقیقات نشان می دهند که فرآورش با دمای بالای K1123 برای چنین فعالیت کاتالیزوری بالا مهم می-باشد. کاتالیزور کبالت پس از احیاء کافی فعالیت تقریباً معادل با کاتالیزور نیکل نشان داد، در حالی که کاتالیزور آهن فعالیت ضعیفی از خود آشکار ساخت.

کلیدواژه: پشتیبانی سیریا، فعالیت، کاتالیزور

1-مقدمه:

فرایند تبدیل گاز طبیعی به سوخت مایع، که فرایند GTL نیز نامیده می¬شود از دو بخش تشکیل شده است. مرحله اول تولید گازسنتز از گاز طبیعی(متان)، و دیگری تبدیل گاز سنتز به سوختهای مایع می¬باشد. نسبت گازسنتز تولیدی (H2/CO) از واکنش ریفرمینگ خشک متان در مقایسه با ریفرمینگ بخار کمتر است. 

لیسبوا و همکاران (2013‏) تاثیر دپروتئینه کردن عاج را بر استحکام باند بین سمان های سلف- ادهزیو رزین و سطوح عاج بررسی کردند. نمونه های عاج در سه گروه تقسیم بندی شدند: بدون آماده سازی (گروه شاهد)، آماده سازی توسط اسید- اچ و آماده سازی توسط اسید- اچ و سپس دپروتئینه کردن. استوانه هایی از سمان RelyX Unicem ‏ یا BisCem (تعداد 6 عدد) بر روی سطوح عاج ساخته شد و به منظور تعیین استحکام برشی تحت آزمایش قرار گرفتند. آنالیز داده ها با استفاده از انالیز واریانس ‏دوطرفه و آزمون Tukey ‏انجام شد. نتایج نشان داد در نمونه های RelyX Unicem ‏ ، هیچ یک از روشهای آماده سازی سبب بهبود استحکام باند نشد اما در نمونه های BisCem ‏دپروتئینه کردن منجر به افزایش استحکام باند شد در حالی که اچ اسیدی به تنهایی کارآیی این ماده را بهبود نداد. 

‏‏مقدمه: 

‏سمان های سلف- ادهزیو (SARCs) به منظور ساده کردن اعمال کلینیکی و برطرف کردن مشکل حساسیت تکنیکی مرتبط با کاربرد سیستم های چند مرحله ای ابداع شدند. طبق ادعای سازندگان، این سمانها نیازی به آماده سازی اولیه سطوح دندان ندارند و کاربرد آنها طی یک مرحله قابل انجام است. با وجود این مزیت، اچینگ ناکافی و واکنشهای غیر عمقی در ارتباط با برخی سمان های سلف- ادهزیو رزین گزارش شده است. بعلاوه، اجزا، مینرال لایه اسمیر بافرهای قویی هستند، که سبب افزایش بیش از حد pH ‏میشوند به نحوی که از دمینراله شدن عاج زیر،ن ب وگیری میکنند.مطالعات با موضوع آماده سازی عاج توسط محلولهای اسیدی نشان دادند که حذف لایه اسمیر واکذش بین سمانهای سلف- ادهزیو رزین 

و عاج را بهبود میدهد. البته، نتایج این مطالعات اغلب به 

‏نوع ماده بستگی داشت و آماده سازی با اسید فسفریک منجر به کاهش استحکام باند میشود زیرا وجود فیبریل های کلاژن سبب کاهش نفوذ این سمان میشود. بنابراین، بنظر می رسد که دپروتئینه کردن عاج با حذف کلاژن سبب افزایش تماس بین سمان های سلف ا‏دهزیو رزین و عاج شود. در این مطالعه اثر دیپروتئینه کردن عاج بر استحکام باند بینSARC ‏/عاج بررسی شد. به عنوان فرضیه صفر درنظر گرفته شد که دپروتئینه کردن عاج بر استحکام باند تاثیر ندارد. 

کاتالیزورهای NiCoMgOx و NiCoMgCeOx Ni/Co/Mg/Ce=1/0.2/1.2/0 or 1.2  قرار گرفته بر روی پایه زیرکونیا-هافنیا، با سطح ویژه پایین، تخلخل درشت، و پیش-کلسینه شده در دمای بالا (oC1400 به مدت 4 ساعت) فعالیت بالا (>98%) و گزینش پذیری (>95%) در واکنش اکسیداسیون جزئی متان به گازسنتز از خود نشان دادند. کارایی آنها بدون تغییر باقی ماند حتی بعد از اینکه کاتالیزورها در دمای بالاتر (oC 2000 > به مدت 30 دقیقه) یا تعدادی شوکهای دمای بالا قرار گرفتند، که ناشی از تماس مستقیم با شعله اکسی استیلن میباشد. کاتالیزور NiCoMgCeOx قرار گرفته بر روی پایه، هرچند به علت تحرک خیلی بالای اکسیژن شبکه، کارایی کاتالیزوری بالاتری در واکنشهای ریفرمینگ بخار و CO2 از خود نشان داد. بنابراین آن برای ریفرمینگ اتوترمال متان مناسبتر میباشد.

کلیدواژه: کاتالیست NiCoMgCeOx پایه زیرکونیا-هافنیا،  کاتالیست NiCoMgCeOx پایه زیرکونیا-هافنیا، اکسیداسیون متان جزئی کاتالیت؛ رفورمینگ اتوترمال متان، رفورمینگ بخار متان، رفورمینگ CO2 متان، کاتالیزور NiCoMgCeOx پایه باثبات دمای بالا

1- مقدمه :

ریفرمینگ اتوترمال متان (MATR) در دو ناحیه دمایی جداگانه انجام میشود-در ناحیه اول، بخشی از متان از خوراک در شعله یا کوره کاتالیستی محترق شده، جریان محصول داغی (حدود  oC1400) تولید میکند، و در ناحیه دوم، متان تبدیل نشده از جریان محصول از طریق احتراق متان بر روی کاتالیزور ریفرمینگ بخار به گازسنتز تبدیل میشود. فرایند MATR به هیچ انرژی خارجی نیاز ندارد، و هنوز استفاده از آن محدود میباشد که عمدتاً به علت فولینگ کاتالیزور در عملیات دما بالا (حدود oC1400) و شوکهای گرمایی دریافت شده توسط کاتالیزور به ویژه در طی دوره های راه اندازی و خاموشی فرایند، میباشد.